" Κάποιος θα είπε στη θάλασσα, με κούρασες

κι είναι ως πνιγμένη,

γιατί αυτή η στεγνή αλήθεια

είναι πιο θάλασσα απ’ όλες

και είναι πιο βυθός απ’ όλους τους βυθούς.

..............................................................

Πολυτάξιδο είναι το βάσανο

σε μικρές και μεγάλες αντοχές."

Κική Δημουλά (απόσπασμα από το ποιήμα 

"Τα υπο-κινούμενα"

Ο φλώρος (ατσάραντος) είναι ένα πτηνό της ελληνικής πανίδας. Είναι επίσης γνωστός στην Ελλάδα με τις ονομασίες ακροκανάρινο, κιρκιόνι, λιναρίτης, τσαράντος, ενώ στην Κύπρο τον λένε λουλουδά. Η διεθνής του ονομασία είναι European greenfinch ενώ η διωνυμική Chloris chloris.

 Ο φλώρος είναι ένα ωδικό πτηνό ιδιαίτερα αγαπητό λόγω του εύηχου και γεμάτου τρίλιες κελαηδήματός του.

Πρόκειται για ένα επιδημητικό πουλί με συνολικό μήκος 14-16 εκατοστά. Ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα είδη της οικογένειάς του από το βαρύ του παράστημα. Το στιβαρό, κωνικό, ανοιχτορόδινο φιλντισένιο ράμφος του είναι τόσο δυνατό, που του επιτρέπει να σπάζει και να ξεφλουδίζει σπόρους αλλά και περιστασιακά να τρώει έντομα, σκουλήκια, αγκάθια, βλαστάρια αλλά και μικρά φρούτα τα οποία αποτελούν την διατροφή του.

Τον φλώρο τον συναντάμε συνήθως σε παρυφές δασών, δασύλλια, θαμνώδεις εκτάσεις, ενώ μέσα στην πόλη τον βλέπουμε συχνά σε πάρκα και κήπους.

Ενδημεί από την Ιρλανδία ως τα Ουράλια Όρη, την Αραβία, την Βορειοανατολική Αφρική, το Ισραήλ και την Βόρεια Περσία. Όσο πιο βόρεια ζουν τα φλώρια, τόσο πιο μεγαλόσωμα και πιο άτονα σε χρωματισμούς είναι, σε σχέση με τα πουλιά που εμφανίζονται νοτιότερα. Είναι γενικά αρκετά πιο ανθεκτικά στο κρύο και στις ασθένειες από άλλα πουλιά της ίδιας οικογένειας.

Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το ευχάριστο, περίτεχνο, και μακρόσυρτο κελάδημά τους, που είναι γεμάτο τρίλιες, γρήγορα σφυρίγματα και τιτιβίσματα που θυμίζει καναρίνι και Δεντροκελάδα, το έχει καταστήσει σαν ένα εύκολο πουλί για εκτροφή.

https://petbirds.gr/

(Μετά το μελωδικό κελάηδημά τους οι δυο ατσάραντοι ξεδιψούν και ... ψιλοκουβεντιάζουν...)

«Μαρτυρία για μιαν άνοιξη»  - Γιώργης Παυλόπουλος

Την άνοιξη κατέβηκα πάλι στους δρόμους·

 τα χελιδόνια γύρω στο καπέλο μου 

κι εγώ τυφλός που ακούει πηγαίνοντας 

φωνές απ’ τις μικρές του αγάπες.

 Κοντά στους κήπους κάτω από τα παράθυρα 

βράδιασα και δεν ένιωθα ποιος ήμουν. 

Τη νύχτα ο ψίθυρος απ’ τα πουλιά μ’ ανέβαζε

 σε ουράνιες αγορές, θέατρα του απείρου.  

 (Από τη συλλογή «Το Κατώγι», εκδ. Ερμής, 1971. Περιλαμβάνεται και στη συγκεντρωτική  έκδοση«Γιώργης Παυλόπουλος, Ποιήματα 1943-2008»,εκδ. Κίχλη, 2017)

Πηγή : Andro.gr [ https://www.andro.gr/special-categories/badges/poems-swallows/3/ ]

Δύο τα χελιδόνια κι η άνοιξη ακριβή. Μύρισε Ανάσταση και τα χελιδόνια ψάχνουν να φτιάξουν τη φωλιά τους. 

Home sweet home!!!

Η σιωπή είναι καμωμένη από λέξεις που δεν έχουν ειπωθεί. (Μαργκερίτ Γιουρσενάρ)

 Οι αρχαίοι Έλληνες δίδασκαν τη σιωπή ως την ύψιστη αρετή. Σε μια απ’ τις συγκρούσεις Ελλήνων και Τρώων ο  Όμηρος αναφέρει, ότι οι Τρώες, ως απολίτιστοι και βάρβαροι, με κραυγές και φωνές και θόρυβο επιτίθεντο, ενώ οι Έλληνες, οι έχοντες ανώτερο ήθος και γενικά πολιτισμό, βάδιζαν στη φοβερή σύγκρουση με απόλυτη σιγή μέσα τους, στη ψυχή τους «μένεα πνέοντες» αλλά και με απόλυτη αυτοκυριαρχία, οπλισμένοι με αδάμαστη και άκαμπτη αποφασιστικότητα να αγωνιστούν γενναία και να νικήσουν.

Ο μεγάλος φιλόσοφος και μύστης Πυθαγόρας, επέβαλε στους μαθητές του επί δύο έως τέσσερα χρόνια την απόλυτη σιωπή. Απαγορευόταν όχι μόνο η ομιλία, αλλά και η πιο απλή ερώτηση, με ποινή την αποβολή τους απ’ τη Σχολή του. Με τον τρόπο αυτόν πίστευε, ότι όχι μόνο έλεγχε την ικανότητα των μαθητών του, αλλά και τους ασκούσε στην αυτοκυριαρχία και στην αυτοεπιβολή, στην αυτοενδοσκόπηση και στην αυτογνωσία, στην αυτοσυκέντρωση και στη θεληματική χρήση του νου και γενικά της δυναμικότητας του Εγώ τους.

Σύμφωνα με τον Βασίλειο επίσκοπο Καισαρείας και ο Ιησούς Χριστός επέκρινε δριμύτατα τους φλύαρους: Λέγω δὲ ὑμῖν, ὅτι πᾶν ῥῆμα ἀργὸν ὃ ἐὰν λαλήσωσιν οἱ ἄνθρωποι, ἀποδώσουσι περὶ αὐτοῦ λόγον ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως.

https://www.fractalart.gr/as-einai-eylogimeni-i-siwpi/

Τι προσφέρει η τέχνη στα παιδιά μας; γράφει η Χριστίνα Μπλαχούρα – Δασκάλα Ζωγραφικής & Σχεδίου – Graphic Designer (Πτυχ. Α.Τ.Ε.Ι. Αθηνών) Καθώς συζητάμε με πολλές μαμάδες μου λένε συχνά «Το παιδί μου δεν έχει ιδιαίτερη κλήση στη ζωγραφική, οπότε γιατί να το ξεκινήσω μαθήματα;». Πόσο λάθος κάνουν με αυτή την σκέψη τους!!! Τα παιδιά αποκομίζουν πολλά και σημαντικά οφέλη μέσα από την τέχνη, καλλιεργείται η ψυχή και το πνεύμα τους χωρίς να το καταλαβαίνουμε!!! Η τέχνη μπορεί να τους κάνει να ταξιδέψουν κάπου αλλού, κάπου μακριά και με έναν ξεχωριστό τρόπο. Ας δούμε μαζί τι προσφέρει η τέχνη στα παιδιά μας:

 Αναπτύσσει τη δημιουργικότητά τους

Δημιουργικότητα ίσον τέχνη και το αντίστροφο. Η ζωγραφική, η μουσική, η υποκριτική και ο χορός είναι συνώνυμα της δημιουργικότητας. Τα παιδιά εξερευνούν, ψάχνουν και προσπαθούν να φτιάξουν κάτι ολοκληρωτικά δικό τους χρησιμοποιώντας τη φαντασία και το ταλέντο τους.

Τα βοηθά να πιστέψουν στις δυνάμεις τους
Η χαρά της δημιουργίας και το αίσθημα της ικανοποίησης είναι σίγουρα ένα από τα μεγαλύτερα οφέλη που προσφέρει η τέχνη στα παιδιά. Βλέπουν πώς πραγματικά είναι να στηρίζεσαι αποκλειστικά στις δυνάμεις σου και να δημιουργείς κάτι μοναδικό μέσα απ’ την προσπάθειά σου.

Μαθαίνουν τον εαυτό τους
Τόσο σε πρακτικό επίπεδο όσο και σε συναισθηματικό. Τα παιδιά μαθαίνουν να χειρίζονται το σώμα και τον εαυτό τους. Μαθαίνουν πώς να ελέγχουν τις κινήσεις τους και να τις συντονίζουν με το μυαλό τους. Αποδέχονται τον εαυτό τους, ανακαλύπτουν τις δυνάμεις, τις δεξιότητές τους αλλά και τις αδυναμίες τους και μαθαίνουν πώς να τις προσπερνούν.

Συγκέντρωση και πειθαρχία
Κάθε μορφή τέχνης απαιτεί συγκέντρωση και πειθαρχία. Τα παιδιά, μέσω της αφοσίωσης, μαθαίνουν πώς να συγκεντρώνονται στον στόχο τους μέχρι να τον πετύχουν. Ο χορός και το θέατρο, για παράδειγμα, απαιτούν πολλές ώρες εξάσκησης και πρόβας μέχρι να μπορέσουν να καταφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα και στο τέλος να νιώσουν περήφανα για τον εαυτό τους

Η έννοια της συνεργασίας

Στις «ομαδικές» τέχνες, όπως το θέατρο, αλλά και στις «ατομικές», όπως η ζωγραφική, στην οποία χρειάζεται ο διάλογος με τον δάσκαλο, τα παιδιά αρχίζουν να λειτουργούν σαν μια ομάδα, μαθαίνοντας έτσι την έννοια της συλλογικότητας. Παράλληλα, το καθένα απ’ τα παιδιά αναπτύσσει τη δική του προσωπικότητα, τα δικά του ξεχωριστά ταλέντα και έτσι όλα μαζί δημιουργούν ένα μοναδικό αποτέλεσμα, μαθαίνοντας να σέβονται ο ένας τον άλλον και να δουλεύουν στα πλαίσια της ομάδας. Καταλαβαίνουν ότι για να έχουν ένα επιτυχημένο αποτέλεσμα, πρέπει να εργαστούν όλοι μαζί.

Διευρύνουν τους ορίζοντές τους
Η τέχνη είναι ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσουν τα παιδιά καινούργια πράγματα, να αποκτήσουν γνώσεις και δεξιότητες και να έρθουν σε επαφή με όλο τον κόσμο. Κάθε είδους τέχνη προσφέρει στα παιδιά μια διαφορετική, σφαιρική γνώση που τα μαθήματα δεν μπορούν να τους δώσουν.

Επικοινωνούν με τα έργα τους
Τα παιδιά, μέσω της τριβής τους με τις τέχνες, μαθαίνουν να επικοινωνούν με τον κόσμο εκφράζοντας τις σκέψεις τους. Οι κινήσεις τους συντονίζονται με τα συναισθήματά τους και τα συναισθήματά τους με το μυαλό τους. Η γλώσσα του σώματος και τα έργα τους «μιλάνε» αντί γι’ αυτά και έτσι τα παιδιά νιώθουν ελεύθερα να εκφραστούν όπως θέλουν!

Ακόμα και αν δεν φτιάχνουν πραγματικά έργα τέχνης, αυτό που έχει σημασία είναι ο χρόνος και η αγάπη που έχουν αφιερώσει για το δημιούργημά τους. Μέσω του … καλλιτεχνικού τους ταξιδιού μαθαίνουν την χαρά της εξερεύνησης και της ικανοποίησης. Και αυτό είναι που αξίζει περισσότερο κι απ’ το αποτέλεσμα!

https://paidonarogi.gr/index.php/articles/anaptyksi-paidioy/item/121-ti-prosferei-i-texni-sta-paidia-mas

Γεράνια...

 

H ήρεμη αυτοπαρατήρηση ενός κύκνου, στον κόσμο της δικής μας πραγματικότητας, αποτελεί προτροπή ενδοσκόπησης...