Ό, τι αγαπάμε μας χαρακτηρίζει!!! Ό, τι μας χαρακτηρίζει δίνει το Στίγμα μας, δηλώνει την Ύπαρξή μας!!! Είναι το αποτύπωμά μας στη Ζωή!!!
"Ας κρατάμε τ' αυτί μας στυλωμένο στο γυαλί της σιωπής..."
ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΑΝ ΠΟΕ
"Ας κρατάμε τ' αυτί μας στυλωμένο στο γυαλί της σιωπής..."
ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΑΝ ΠΟΕ
Μόνος
Από την πρώτη μου στιγμή, εγώ δεν ήμουν σαν παιδί
όπως οι άλλοι · δεν έβλεπα
όπως οι άλλοι · δεν έβγαιναν
τα πάθη μου από πηγή συνηθισμένη.
Από τέτοια κοινή πηγή εγώ τη θλίψη δεν αντλούσα.
Ούτε και την καρδιά μου να ξυπνώ
στον τόνο της χαράς μπορούσα.
Κι ό,τι αγαπούσα, μόνος το αγαπούσα.
Τότε -παιδί ακόμα- στην αυγή
μιάς όλο θύελλες ζωής -ξεπήδησε
απ' τα βάθη του καλού και του κακού
ένα μυστήριο που και σήμερα δεσμώτη με κρατά.
Από τον χείμαρρο ή από την κρήνη.
Απ’ του βουνού τον κόκκινο γκρεμό.
Από τον ήλιο που ολόγυρά μου έκανε δίνη
στη φθινοπωρινή του χρυσαφένια ανταύγεια
Από την αστραπή στον ουρανό
καθώς πετώντας με προσπέρασε.
Από την καταιγίδα και τον κεραυνό.
Κι από το σύννεφο που πήρε μια μορφή
(όταν γαλάζιοι ήταν κατά τ’άλλα οι Ουρανοί)
στα μάτια μου δαιμονική.
όπως οι άλλοι · δεν έβλεπα
όπως οι άλλοι · δεν έβγαιναν
τα πάθη μου από πηγή συνηθισμένη.
Από τέτοια κοινή πηγή εγώ τη θλίψη δεν αντλούσα.
Ούτε και την καρδιά μου να ξυπνώ
στον τόνο της χαράς μπορούσα.
Κι ό,τι αγαπούσα, μόνος το αγαπούσα.
Τότε -παιδί ακόμα- στην αυγή
μιάς όλο θύελλες ζωής -ξεπήδησε
απ' τα βάθη του καλού και του κακού
ένα μυστήριο που και σήμερα δεσμώτη με κρατά.
Από τον χείμαρρο ή από την κρήνη.
Απ’ του βουνού τον κόκκινο γκρεμό.
Από τον ήλιο που ολόγυρά μου έκανε δίνη
στη φθινοπωρινή του χρυσαφένια ανταύγεια
Από την αστραπή στον ουρανό
καθώς πετώντας με προσπέρασε.
Από την καταιγίδα και τον κεραυνό.
Κι από το σύννεφο που πήρε μια μορφή
(όταν γαλάζιοι ήταν κατά τ’άλλα οι Ουρανοί)
στα μάτια μου δαιμονική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.