"Η μεγάλη αυτοπεποίθηση, η μεγάλη ισορροπία, με ξενερώνουν. Στεγνώνει το στόμα μου. Δε μπορώ. Θέλω μια ρωγμή εγώ στην ψυχή μου, να μπαίνει η βροχή. Αυτό το τακ τακ τακ τακ, με φτιάχνει . Ένα κεραμίδι είναι καλέ, που το σήκωσε κάποιο πουλί, για να κτίσει τη φωλιά του." (Αλκυόνη Παπαδάκη) Κάτω απ' τα κεραμίδια έφτιαξε τη φωλιά της και ταΐζει τα μικρά της...