Πάντα στα όσα πέρασα, που δεν ήταν και λίγα, προσπαθούσα να μη χάσω το νήμα της ζωής.Τη χαρά των απλών, καθημερινών ασήμαντων πραγμάτων. Ξέρεις... ακόμα κι όταν γκρεμίζονται τα πάντα γύρω σου, ψάξε να βρεις μια μουσική να ντύσεις αυτό το χαμό. Μια μελωδία. Κι αφιέρωσέ την εξαιρετικά σε κείνο που ροκανίζει την ψυχή σου. -Αλκυόνη Παπαδάκη (Η υπέροχη μελωδία της θάλασσας στην Αγία Ιερουσαλήμ... Κεφαλονιά)