Βροχή

Βροχή, βροχή, εξακολουθεί

πάντα ραγδαία να βρέχει.

Μα τώρα πια δεν βλέπω.

Θόλωσε απ’ τα πολλά νερά

του παραθύρου το γυαλί.

Στην επιφάνειά του

τρέχουν, γλιστρούν, κι απλώνονται

κι ανεβοκατεβαίνουν

ρανίδες σκορπισμένες

και κάθε μια λεκιάζει

και κάθε μια θαμπώνει.

Και μόλις πλέον φαίνεται

θολά θολά ο δρόμος

και μες σε πάχνη νερουλή

τα σπίτια και τ’ αμάξια.

 Κωνσταντίνος Καβάφης